Keuzes, afwegingen maken,telkens weer, een leven lang,
niet de juiste gemaakt en daardoor in het heden soms nog bang.
Mezelf openstellen voor wat lijkt te kunnen gebeuren, elk moment,
een nieuw gevoel, want ik heb dit nooit gekend.
In sprookjes geloven, op dat gelukkige einde blijven wachten,
terwijl ik verstoppertje speel met mijn gedachten.
Ik ben ik, gecreëerd door mijzelf en mijn verleden,
gevoel hield ik altijd tegen, gevoel dat werd vermeden.
Hou van mij om wie ik ben geworden, zoals ik mijzelf zo goed ken,
Hou van mij, zoals ik van jou, en laat me blijven wie ik ben.
Emoties, sterk aanwezig, worden doorgegeven, tastbaar,
niet alleen ik zal dit voelen, …want wij voelen elkaar.
Door mijn ogen zal jij mijn leven zien, zal het mogen observeren,
om zo telkens weer iets nieuws van mijn wereld te gaan leren.
Ik kijk door jouw ogen mee met jou, jouw wereld, jouw leven,
dat is wat ik jou, daarvoor terug kan geven.
Ik ben ik, gecreëerd door mijzelf en mijn verleden,
gevoel hield ik altijd tegen, gevoel dat werd vermeden.
Hou van mij om wie ik ben geworden, zoals ik mijzelf zo goed ken,
Hou van mij, zoals ik van jou, en laat me blijven wie ik ben.
…Houden van, liefhebben, daar wist ik het bestaan niet van,
die betekenis ken ik pas, sinds ik mezelf omarmen kan.
